Της Ξενιας Kουναλακη Στο εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του Nouvel Observateur εικονίζεται ο Νικολά Σαρκοζί να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να βλέπει το είδωλο της Μαρίν Λεπέν. Η όψιμη προεκλογική προσπάθεια του απερχόμενου προέδρου να αλιεύσει ακροδεξιές ψήφους με μία αντι-ευρωπαϊκή και αντιμεταναστευτική ρητορική, διανθισμένη με ψήγματα οικονομικού προστατευτισμού, πέτυχε τελικά να ενδυναμώσει την επικεφαλής του Ακροδεξιού Μετώπου και να αναδείξει πρόεδρο τον σοσιαλιστή υποψήφιο Φρανσουά Ολάντ. Η επόμενη μέρα αναμένεται να οδηγήσει σε διάσπαση το γκολικό κόμμα, το UMP (Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα), το κόμμα του Σαρκοζί, καθώς μια πτέρυγά του επιθυμεί αποκατάσταση της κεντροδεξιάς ιδεολογικής του φυσιογνωμίας και μία άλλη τάσσεται υπέρ της σύναψης συμμαχιών με τη Λεπέν ενόψει των κρίσιμων βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. (Η διαμόρφωση του γαλλικού πολιτικού σκηνικού έχει πάντως διδακτικό χαρακτήρα και για την καθ' ημάς συντηρητική παράταξη: το φλερτ με τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά παραδοσιακά απενοχοποιεί και νομιμοποιεί την ίδια την Ακροδεξιά, δεν διεμβολίζει το ακροατήριό της).Στον αντίποδα ο νεοεκλεγείς σοσιαλιστής πρόεδρος κατάφερε να καθορίσει την προεκλογική ατζέντα της αναμέτρησης, αφενός αντιτιθέμενος στη γερμανική εμμονή στη λιτότητα και διατυπώνοντας το αίτημα για μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και αφετέρου δεσμευόμενος ότι θα προωθήσει φορολογική δικαιοσύνη στη Γαλλία μέσα από την αύξηση της φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα. Ακόμη και το πολιτικό του στυλ απηχεί, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, το Zeitgeist. Αν ο υπερκινητικός «bling bling» Σαρκοζί ανήλθε στην εξουσία λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση, απασχολώντας τον Τύπο με τη θυελλώδη ερωτική του ζωή και τις διακοπές του σε κότερα μεγιστάνων, ο «κύριος φυσιολογικός» Ολάντ κομίζει ένα νέο ήθος και ύφος, αντίστοιχο της εποχής των ισχνών αγελάδων. Δεν μπορείς να κατέχεις το ύπατο αξίωμα της χώρας και να έχεις προγούλι σε περίοδο οικονομικής κρίσης, είπε για να εξηγήσει την εξοντωτική δίαιτα στην οποία υπέβαλε εαυτόν. Πέρα από αυτόν τον συμβολισμό, προέβη και σε μία πιο ουσιαστική υπόσχεση αλληλεγγύης προς τον δοκιμαζόμενο γαλλικό λαό: τη μείωση κατά 30% της πρωθυπουργικής και υπουργικής αποζημίωσης, αμέσως μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του.Η μέρα της Αριστεράς έφτασε, πανηγύριζε χθες το βράδυ η «Λιμπερασιόν». Η εκλογική νίκη του Ολάντ στη Γαλλία, η πιθανολογούμενη επικράτηση της Κεντροαριστεράς στις τοπικές εκλογές στην Ιταλία, ο οριακός σχηματισμός κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων στο κρατίδιο του Σλέσβιχ Χόλσταϊν της Γερμανίας και φυσικά η εντυπωσιακή άνοδος της ελληνικής Αριστεράς θα καταστήσουν αξέχαστη τη χθεσινή Σούπερ Κυριακή για το Βερολίνο, και ειδικά για την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ.